Τα πιο μακρινά ταξίδια που έγιναν ποτέ με μοτοσυκλέτα

Αν ήταν στο χέρι σου, πόσο μακριά θα έφτανες; Πάρε ιδέες από τα 5 πιο εντυπωσιακά μακρινά ταξίδια σε 2 ρόδες

Τα πιο μακρινά ταξίδια που έγιναν ποτέ με μοτοσυκλέτα

Αν αγαπάς τις μοτοσυκλέτες, ξέρεις ότι είναι το μοναδικό μέσο με το οποίο θέλεις να κάνεις ταξίδια. Το αυτοκίνητο θα το διαλέξεις μόνο αν χρειάζεται, για πρακτικούς λόγους. Αλλά το όχημα της καρδιάς σου είναι πάντα η μοτοσυκλέτα. Γιατί σε ταξιδεύει παντού. Δε χάνεις τίποτα στη διαδρομή, είσαι εκεί, εσύ η μηχανή σου και ο αέρας γύρω σου. Ρουφάς το τοπίο!

Αν ήταν στο χέρι σου, πόσο μακριά θα έφτανες; Βρήκαμε τα 5 πιο ελκυστικά και μακρινά ταξίδια που έχουν κάνει μοτοσυκλετιστές, σαν κι εσένα, με μοναδικό σύντροφο και συνοδοιπόρο τη μηχανή τους! Καλό ταξίδι ;)

1. Ρεκόρ Guinness: Ο γύρος των ΗΠΑ με μοτοσυκλέτα!

Dannel Lynn: Κόρη μοτοσυκλετιστών, λάτρης της φύσης και του camping από μικρή και, από το λεπτό που μπορούσε με τον νόμο να βγάλει δίπλωμα, αιώνια πιστή της μοτοσυκλέτας.

 Μοτοσυκλετιστής σε ερημικό τοπίο

Όπως όλοι οι γεννημένοι και αναθρεμμένοι ταξιδιώτες, μόλις έκλεισε τα 30 της – στην αντίστοιχη φάση που εμάς μας πιάνει το «θα κάνω μία αλλαγή τώρα, θα αρχίσω ζούμπα, θα βάλω φυτά στο μπαλκόνι, θα αρχίσω να ξυπνάω μία ώρα νωρίτερα» - η Dannel έθεσε στον εαυτό της μία κάπως πιο extreme πρόκληση: «θα κάνω τον γύρο των ΗΠΑ, μόνη μου, πάνω σε μία μοτοσυκλέτα».

παρκαρισμένη μοτοσυκλέτα μπροστά από πιμακίδα στη Νεβάδα και άνθρωπο πάνω σε βράχο

Εξασφάλισε χορηγία από τη Giant Loop, νοίκιασε το διαμέρισμά της, αγόρασε εξοπλισμό –για την ίδια αλλά κυρίως, πάνω απ'όλα, για τη μηχανή της– και έφτιαξε ένα γενικό πλάνο. Δεν ήξερε ακριβώς ποια θα είναι η διαδρομή της. Αλλά είχε ξακάθαρους στόχους:

  • Να δει όλα τα μέρη των ΗΠΑ που είχε δει ταξιδεύοντας όταν ήταν πιτσιρίκι, άλλη μία φορά, στα 30 της. Τσεκ!
  • Να διανυκτερεύσει σε σκηνή σε κάθε πολιτεία. Τσεκ!
  • Να σπάσει το ρεκόρ Guinness για το μεγαλύτερο ταξίδι μέσα σε μία χώρα με μοτοσυκλέτα. Τσεκ!
παρκαρισμένη μοτοσυκλέτα στην άκρη του δρόμου, μπροστά από χωράφι

Η Dannel Lynn κάλυψε 78.214 χιλιόμετρα σε 48 πολιτείες μέσα σε έναν χρόνο, με μία πανέμορφη Triumph Bonneville. Και έγινε η πρώτη γυναίκα που έσπασε το ρεκόρ Guinness της μεγαλύτερης διαδρομής σε μία μόνο χώρα – το προηγούμενο ρεκόρ ήταν 38.239, στον γύρο της Ινδίας!

Στην πραγματικότητα τα χιλιόμετρα που διένυσε ήταν ακόμη περισσότερα, αλλά η επιτροπή του Guinness δεν συνυπολόγισε 2 πολιτείες των ΗΠΑ και 3 περιφέρειες του Καναδά. Επίσης δεν μέτρησαν οι διαδρομές που μπορεί να έκανε πάνω από 1 φορά.

παρκαρισμένη μοτοσυκλέτα στην άκρη βρεγμένου δρόμου

Το ταξίδι της με αριθμούς:

  • 373 ημέρες στον δρόμο
  • 1 ατύχημα, σε χαμηλή ταχύτητα, λόγω πάγου
  • 2 σκασμένα λάστιχα
  • 4 νέα μπροστινά λάστιχα, 8 νέα πίσω λάστιχα

Το ρεπορτάζ: όλη η διαδρομή σε 12 επεισόδια στο YouTube

Μπορεί να μην είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που κάνει τον γύρο των ΗΠΑ με μία μοτοσυκλέτα - άσχετα από το τι λέει το ρεκόρ Guinness - αλλά σίγουρα είναι η πρώτη που το καλύπτει με τέτοια οργάνωση. Για να μοιραστεί τις εμπειρίες της με όλους που μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει να είσαι ταξιδιώτης και ειδικά με μέσο μία μοτοσικλέτα, έφτιαξε μία σειρά 12 επεισοδίων, 1 για κάθε μήνα.

Πάρε έμπνευση και ιδέες!

2. Ο έλληνας easy rider που έκανε το Αθήνα - Τζακάρτα μέσα σε 68 ημέρες

Εδώ ο στόχος ήταν ένας, πολύ συγκεκριμένος: σημείο εκκίνησης Αθήνα, τελικός προορισμός Τζακάρτα. Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης, φωτογράφος, αρθρογράφος και πάνω απ’ όλα λάτρης της μοτοσυκλέτας, αποφάσισε να διασχίσει με αυτήν τον «Δρόμο του μεταξιού», τη διαδρομή που ακολουθούσαν κάποτε τα καραβάνια για να φέρουν από την Ανατολή μετάξι, εξωτικά μπαχαρικά και άλλα καλούδια, στις αγορές της Δύσης.

Μοτοσυκλέτα χαμηλού κυβισμού στην άκρη του δρόμου

Σήμερα λοιπόν, με μηχανή, και συγκεκριμένα με μία Honda CRF1000L Africa Twin, αυτή η διαδρομή διαρκεί 68 ημέρες. Τόσες χρειάστηκε ο αναβάτης για να φτάσει στον τελικό προορισμό. Συνολικά διέσχισε 8 χώρες: Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Μιανμάρ, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Ινδονησία.

Κάθε χώρα μία περιπέτεια από μόνη της! Μιλάμε για εντελώς διαφορετικές συνθήκες - καιρικές, καθημερινές, ζωτικές. Που σημαίνει ότι σε ένα τέτοιο ταξίδι δεν αρκεί μόνο να υπολογίζεις πόσα καύσιμα έχεις (και πόσο ποιοτικά καύσιμα θα βρεις), πόσο αντέχουν τα λάστιχά σου και πού πρέπει να διανυκτερεύσεις όταν κουραστείς. Έχεις να αντιμετωπίσεις άλλες καταστάσεις, τα απρόοπτα!

Μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού παρκαρισμένη στην άκρη του δρόμου

Για να διασχίσει το Δυτικό και Κεντρικό Πακιστάν, όπου υπήρχε ο κίνδυνος επιθέσεων από Ταλιμπάν ή το ISIS, έπρεπε να είναι με ένοπλη στρατιωτική συνοδεία. Και για να φτάσει μέχρι την Τζακάρτα της Ινδίας έπρεπε να ζήσει τους 55 βαθμούς Κελσίου στην έρημο Βελουχιστάν και τις βροχές και μουσώνες σε Μιανμάρ, Ταϊλάνδη και Μαλαισία.

Μοτοσυκλέτα παρκαρισμένη στην άκρη του δρόμου

Άλλα, λιγότερο ή περισσότερο safe, αλλά πάντα συμβολικά ταξίδια που έχει κάνει ο ίδιος:

  • Ταίναρο (Ελλάδα) - Nordkapp (Νορβηγίας): ταξίδεψε από το δεύτερο νοτιότερο χερσαίο ακρωτήρι της Ευρώπης μέχρι το βορειότερο χερσαίο ακρωτήρι της Ευρώπης, με μία Honda Africa Twin CRF 1000 ADV Sport, διανύοντας συνολικά 4.000 χλμ. Είχε παρέα στην ίδια μηχανή τον γιο του!

  • Αρχαία Ολυμπία – Χιροσίμα: διένυσε συνολικά 16.600 χιλιόμετρα για 55 ημέρες, με μία Honda CRF 250 Rally και το οργάνωσε με τέτοιον τρόπο ώστε να φτάσει ανήμερα της συμπλήρωσης των 73 χρόνων από τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, για να στείλει ένα μήνυμα ειρήνης.

  • Αθήνα – Τόκιο: ακολουθώντας τη διαδρομή του Υπερσιβηρικού δρόμου (Trans-Siberian Road), διένυσε συνολικά 13.400 χιλιόμετρα με μία Honda Supra-X 125 Helmin μέσα σε 45 ημέρες.

Παρκαρισμένη μηχανή μπροστά από οικισμό

3. Από την Αλάσκα μέχρι την Αργεντινή με μία μηχανή

Για κάποιους καθένα από αυτά είναι ένα ταξίδι ζωής, ένα άπιαστο όνειρο, ένα πλάνο για το οποίο προετοιμάζονται μέρες, μήνες, χρόνια:

Παταγωνία, Αμαζόνιος, Άνδεις, Αμερικανικός Νότος, Αλάσκα.

«Hold my cerveza»! Ο Alex Chacon, μεξικανός στην καταγωγή, είδε όλα αυτά τα highlights της αμερικανικής ηπείρου, μέσα σε 500 ημέρες, με μία μοτοσυκλέτα, την αγαπημένη του Kawasaki KLR 650.

Μοτοσυκλετιστής μπροστά από κίτρινη ταμπέλα σε ερημική τοποθεσία

Μόλις ξεμπέρδεψε με τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, ετών 24, έβαλε λεφτά στην άκρη για 6 μήνες, πούλησε ό,τι είχε και δεν είχε, αυτοκίνητο, ρούχα, προσωπικά αντικείμενα, αίμα, νεφρά, συκώτια, χέρια, πόδια και ξεκίνησε για ένα ταξίδι. Το αρχικό πλάνο ήταν να φτάσει από τις ΗΠΑ στον Παναμά, αλλά τελικά το ταξίδι κράτησε λίιιγο παραπάνω και ο Alex έφτασε λίιιγο πιο μακριά.

Alex Chacon

Οι 180 μέρες έγιναν 500!

Διέσχισε συνολικά 23 χώρες. Τα είδε όλα: τις Άνδεις του Περού, τη ζούγκλα της Κόστα Ρίκα, το Βόρειο Σέλας στην Αλάσκα.

Βόρειο Σέλας

«Με τι λεφτά;», ε; Αρχικά μείωσε στο ελάχιστο τα έξοδά του. Κατασκήνωνε σε parking ή όπου έβρισκε/όπου επιτρεπόταν, έτρωγε κυρίως κονσέρβες, και αναζητούσε μέρη για διανυκτέρευση μέσα από online πλατφόρμες όπως το Couchsurfing – ναι, υπάρχει ακόμη.

Αλλά το βασικότερο, το ιδιοφυές, που έκανε για άλλους λόγους και τελικά ως μέσο χρηματοδότησης της ταξιδάρας του, ήταν το εξής: άρχισε να μοιράζεται τις εμπειρίες του σε ένα blog, με φωτογραφίες, βιντεάκια, tips, χάρτες, όλο το πακέτο.

Παρκαρισμένη μοτοσυκλέτα μπροστά από μια λίμνη

Προσέλκυσε πολλούς fans. Και ξέρεις πώς πάει, μαζί με τα πολλά κλικς σκάνε και οι χορηγοί, για λίγη καλή διαφήμιση. Κι έτσι έσκασε η Kawasaki, η οποία του δώρισε $1.000 για να πάρει μία καινούργια μοτοσικλέτα, αλλά και μία εταιρία φωτογραφικών μηχανών, που του χάρισε 5 με 6 go pro κάμερες για να βγάζει - και να μοιράζεται με όλους εμάς που διψάμε για ταξίδια - καλύτερα πλάνα.

Το αποκορύφωμα του ταξιδιού του, σύμφωνα με την ταπεινή μας γνώμη.

Εντάξει τον έχουν ρωτήσει όλοι τον άνθρωπο, ποια χώρα του άρεσε περισσότερο, τι τον ενθουσίασε πιο πολύ και όλα τα κλισέ. Δεν ξέρει τι να πρωτοδιαλέξει. Αλλά εμείς ξέρουμε, έχουμε άποψη, το ξεθάψαμε στα βιντεάκια του και δεν μπορούμε να σταματήσουμε να το χαζεύουμε:

Διέσχισε τη μεγαλύτερη αλυκή στον κόσμο, το Uyuni Salt Flat στη Βολιβία, με μηχανή!

Εντάξει αν έχεις δει ποτέ τίποτα καλύτερο που να περιλαμβάνει μηχανή και φύση, ή κάτι πιο κοντινό στο "παίρνω τη μηχανή μου και πετάω στα σύννεφα", στείλτο μας και φωνάζουμε εμείς οι ίδιοι εδώ αυτοπροσώπως την Kawasaki να σου σπονσοράρει το επόμενο ταξίδι, όποτε κι αν είναι αυτό.

4. Ένα εκατομμύριο μίλια με μοτοσυκλέτα για μία θεραπεία!

Οι μηχανές έχουν έναν badass αέρα. Όλοι μας το νιώθουμε. Και είναι κι αυτός, πάντα, ένας λόγος για τον οποίο η μοτοσυκλέτα είναι το μέσο που επιλέγεις, όποιος τύπος οδηγού κι αν είσαι.

Αλλά τίποτα και κανένας δεν είναι πιο badass από τον Paul Pelland, τον άνθρωπο που ταξιδεύει με τη μηχανή του σε όλον τον κόσμο, για να βρεθεί η θεραπεία ή, τουλάχιστον, ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της ασθένειας από την οποία υποφέρει ο ίδιος και εκατομμύρια άνθρωποι στη γη: Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (Multiple Sclerosis).

Ο Paul Pelland μπροστά από ταμπέλα

Η ασθένεια αυτή είναι προς το παρόν ανίατη. Ή, όπως το είπε πριν από χρόνια ένας γιατρός σε ένα συνέδριο που παρακολούθησε ο Paul, η θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας είναι «1 εκατ. μίλια μακριά».

Οκ, μακριά, αλλά όχι και άπιαστο. Τι καθόμαστε; Να πάμε να τη φέρουμε. Ο «Longhaulpaul» από το 2012 έχει ξεκινήσει ένα ταξίδι σε όλον τον κόσμο, με μοτοσυκλέτα, μέχρι να συμπληρώσει 1 εκατ. μίλια, με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα που θα υποστηρίξουν την έρευνα για τη θεραπεία της ασθένειας.

Μοτοσυκλέτα σε τοπίο με χιονισμένα βουνά

Σε αυτό το τεράστιο ταξίδι, που ξεκίνησε με μία Yamaha Super Tenere 1200 αλλά αντικατέστηκσε με μία Star Venture, δωρεά της Yamaha, θέτει στόχους και προκλήσεις που θα προσελκύσουν δωρεές και χορηγίες και για τους σκοπούς της ιατρικής έρευνας.

Μοτοσυκλέτα παρκαρισμένη σε πολύχρωμο δάσος

Μπορείς να οδηγήσεις μοτοσυκλέτα αν έχεις σκλήρυνση κατά πλάκας;

Δεν είναι απλό πράγμα να οδηγείς μηχανή με μία ασθένεια που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλεί συμπτώματα όπως τη μείωση όρασης, την αστάθεια στο περπάτημα ή την αδυναμία στα άκρα του σώματος.

Αλλά αν νιώθεις ότι το να οδηγείς μηχανή για σένα είναι ίδιο με το να αναπνέεις;

Μοτοσυκλέτα σε κίνηση

Ο Paul Pelland αγόρασε την πρώτη του μηχανή από έναν φίλο που του την παραχώρησε γιατί του χρωστούσε $50. Μία Honda CB 554 που είχε να κυκλοφορήσει 15 χρόνια - να άλλη μία μοτοσυκλέτα που έχει αφήσει εποχή. Την καθάρισε, την περιποιήθηκε και της έδωσε ζωή. Κι από τότε κόλλησε τον «ιό»!

Δεν έχει απλώς πάθος με τη μοτοσυκλέτα. Νιώθει ότι τον θεραπεύει. Τα τελευταία χρόνια που βρίσκεται on the road, διαρκώς, η υγεία του βελτιώνεται. Και δεν το λέει μόνο ο ίδιος, συμφωνεί και ο γιατρός του: Το πάθος του τον βοηθά να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα της ασθένειας.

Χιονισμένο τοπίο από την οπτική μοτοσυκλετιστή

Σε όλες αυτές τις συνεδριάσεις, συναντήσεις, events που κάνει στα ταξίδια του, έχει ένα μήνυμα προς όλους όσους αντιμετωπίζουν μία ασθένεια σε αυτόν τον κόσμο: βρες κάτι που σε παθιάζει και κάν’το πιο σημαντικό από την ασθένειά σου.

Μακάρι να μη σταματήσει ούτε στο ένα εκατ. μίλια να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο!

5. Mad Nomad: Δύο χρόνια και 2 μήνες σε 14 χώρες της Ασίας!

Ξέρεις πώς είναι αυτά. Χαιρετάς φίλους, σύντροφους, συναδέλφους, συγγενείς, κατοικίδια, και τους λες πάω ένα ταξιδάκι, μην με ψάξετε, θα λείπω για 10 μήνες. Και τελικά επιστρέφεις μετά από 2 χρόνια και 2μιση μήνες. Έχοντας γυρίσει 14 - ναι, δεκατέσσερις - χώρες της Ασίας.

Νομάς, λοιπόν, και στην κυριολεξία και στο ψευδώνυμό του, ο Mad Nomad (Ηλίας Βροχίδης), από το 2007 την ημέρα που έφυγε από τη Θεσσαλονίκη, για μία ταξιδάρα στην Ασία, μόνος του, με τη μοτοσυκλέτα του, μία Honda XR 250S!

Παρκαρισμένη Honda XR 250S σε ερημικό τοπίο

Ταξίδεψε σε 14 ασιατικές χώρες: Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Νεπάλ, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κυργιζστάν, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Αρμενία και Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Και διένυσε συνολικά 73.000 χλμ. Για την ακρίβεια, έκανε αυτήν τη διαδρομή:

Χάρτης με τη διαδρομή που ακολούθησε ο Mad Nomad

Το βλέπεις στον χάρτη (η μαύρη γραμμή είναι το «πήγαινε» η γκρι είναι το «έλα»). Δε διαλέγει ποτέ τις ευθείες, γρήγορες διαδρομές. Πού είναι τα πιο ερημικά σημεία και οι πιο ξεχασμένοι κάτοικοι; Εκεί φτάνει. Και αποφεύγει την άσφαλτο, προτιμάει να είναι εκτός δρόμου, ακόμη πιο κοντά στη φύση.

Μοτοσυκλέτα σίπλα σε πορτοκαλί σκηνή στους πρόποδες βουνού

Κλασικός τουρισμός VS φύση

Το τελευταίο που θέλει να κάνει ένας Mad Nomad, είναι να βλέπει τις χώρες ως τουρίστας. Ναι, θα δει τις πόλεις και τα αξιοθέατα, δε θα χάσει ούτε το Ταζ Μαχάλ ούτε την Τεχεράνη, την οποία φυσικά λάτρεψε. Αλλά είναι παιδί της φύσης και θα το ζήσει έτσι. Που σημαίνει ότι είναι έτοιμος για όλα: να χαθεί στη στέπα του Καζακστάν για 4 μέρες ψάχνοντας ένα αρχαίο τζαμί (με περιορισμένα καύσιμα και πολλή βροχή), να πέσει θύμα κλοπής στο εξωτικό Κυργιστάν ακόμη και να δεχτεί απειλές για τη ζωή του από ισραηλινούς στρατιώτες, στα σύνορα με την Παλαιστίνη.

τέσσερις άνδρες κάθονται στην άσφαλτο

Προετοιμασία 2 χρόνων!

Βέβαια δε θα ήταν τόσο άνετος και κουλ απέναντι σε όλα αυτά που έζησε, αν δεν είχε κάνει την κατάλληλη προετοιμασία, πριν το ταξίδι! Άρχισε να προετοιμάζεται 2 χρόνια πριν, για να τα προλάβει όλα: έφτιαξε όλη τη διαδρομή που θα έκανε, με τέτοιον τρόπο ώστε να αποφύγει χώρες με αναταραχές, βρήκε τι έγγραφα χρειαζόταν για τις άδειες εισόδου που θα χρειαζόταν για να περάσει τα σύνορα κάθε χώρας, διάβασε, εκπαιδεύτηκε, παρακολούθησε μαθήματα πρώτων βοηθειών στον Ερυθρό Σταυρό και, βασικότερο, προετοίμασε κατάλληλα τη μοτοσυκλέτα του και τον εξοπλισμό του!

Ακολουθούν τα βασικά tips για το πώς να κάνεις ένα ταξίδι 73.000 χλμ. με μία Honda XR 250S:

Μετά την Ασία, ο γύρος της Αφρικής!

Με μία Honda XR250, αυτή τη φορά, και όχι σόλο αλλά με παρέα, μία συνοδοιπόρο με τη δική της Honda, ο Mad Nomad ακολούθησε την ίδια συνταγή στην Αφρική: τη γύρισε ολόκληρη, κάνοντας κύκλους, ζιγκ ζαγκ και πάνω κάτω διαδρομές, για να ανακαλύψει τα πάντα. Τελικά κάλυψε 96.000 χιλιόμετρα σε 39 χώρες, και γύρισε στη βάση του, Θεσσαλονίκη, μετά από 3 χρόνια.

αναβάτης σε μοτοσυκλέτα θαυμάζει τη θέα στη θάλασσα

Στα τελευταία νέα, όπως ενημερώνει μέσα και από το blog του, που έχει οδηγίες και συμβουλές για τα πάντα σχετικά με ταξίδια, ο Mad Nomad προετοιμαζόταν για μία ταξιδάρα στη Λατινική Αμερική και άφηνε μία βασική συμβουλή προς όλες τις ταξιδιάρες ψυχές εκεί έξω: Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να το πάρεις απόφαση και να κάνεις το πρώτο βήμα, δηλαδή να αρχίσεις την προετοιμασία. Μόλις το κάνει, ό,τι πρόβλημα κι αν προκύψει, το αντιμετωπίζεις.

Δες κι αυτά